گزارش کتاب مطالعات بین الادیانی: پیام هایی از رشتهای نوظهور

Interreligious Studies: Dispatches from an Emerging Field; Hans Gustafson; Baylor University Press; 2020

 نویسنده گزارش: رقیه حق گویان

 

درباره ی کتاب

این کتاب دستاورد بزرگی است که 60 دانشمند را از چهار کشور جهان گرد هم آورده است تا سرنخ هایی از این رشته‎ی نوظهور به دست دهد.

درباره‌ ی نویسنده

هانس گوستافسون (Hans Gustafson) مدیر مرکز جی فیلیپس (Jay Phillips Center)  حوزه‎ی مطالعات بین ادیان و دانشکده‎ غیر رسمیِ کالج هنر و علوم دانشگاه سنت توماس (University of St. Thomas) است.

بخش هایی از آنچه در این کتاب میخوانیم

شورای دوم واتیکان (1962–1965) به خوبی دو روش الهیاتی را هنگام بحث از اصلاح کلیسا در تنش قرار داد: (1) نوگرایی (aggiornamento)، که تلاشی برای وارد کردن کلیسا به گفتگو با جهان معاصر است (2) الهیات نوین (ressourcement) (جنبشی در الهیات کاتولیک در میانه‎ی قرن بیستم)، که در گذشته به دنبال بصیرت بودند. نکته‌ی دیگر اینکه، نمی توان اهمیت چیزی را بدون توجه به تاریخچه و اصل آن ارزیابی کرد. در مورد گفتگوی ادیان، در حالی که تلاش های مدرن گسستگی مهمی با گذشته را نشان می‏دهد، شواهدی از پیوستگی را هم در بر دارد. با این وجود مدرنیته اشکال برجسته ای از کثرت گرایی و گفتگو را به همراه آورده است.

طی سال های گذشته، دانشمندانِ مطالعات دینی و انسان شناسی شروع به نظریه پردازی در مورد چگونگی تشریح پدیده‎ای کرده‎اند که از پذیرش زبان مشترک امتناع می‎کند و یا بسیار پیچیده تر از آن چیزی هست که نوشته های مختصر ما منتقل می‎کنند. به نظر می‎رسد به کار بردن زبان آکادمیکِ مطمئن و آشنا بهترین رویکرد باشد. با این وجود، این کار خطرات خود را دارد و می‎تواند به اتهامات مرگباری از سوی گروه های مورد مطالعه منجر شود.

جوامع غربی به دلیل پروسه‎های جمعیت شناختی‎ای که باعث شده مردم افرادی از سنت های دیگر، که به طور فزاینده به سنت های هم پیمان تبدیل می‎شوند، را بیشتر ملاقات کنند و بیشتر با آنها وقت بگذرانند. مورد توجه قرار دادن تجارب و برداشت های محلیِ مردمانی که در بافتی چند دینی با هم زندگی می‎کنند بسیار مفید است. دین و یا دین داری ممکن است بخشی از زندگی اجتماعی و بعدی غیر قابل انکار در مطالعات جوامع محلی محسوب شود. کثرت گرایی دینی چیز جدیدی نیست اما سرعت تغییرات تجربه‎ای جدید محسوب می‎شود.

ممکن است مطالعات ادیان رشته ای در حال رشد و شکوفایی محسوب شود اما دین از آغاز بخش مهم تاریخ معماری و نیز نظریه بوده ‎است. مسیر بررسی ها و متون به طور معمول بناهای اصلیِ تلاش بشر را نشان می‎دهند و در نتیجه به درستی معابد، کلیساها، مساجد و زیارتگاه های بسیاری را شامل می‌شوند. و هر چند چنین سازه هایی اغلب به حد کافی به دلیل اهمیت فرهنگی، فنی و نیز به لحاظ سبکی مورد توجه بوده‎اند، نقش آنها به عنوان مکان هایی برای آداب و ابرازات دینی نیز شناخته شده است.

آشکارترین دستاورد مطالعات دینی درون الهیات مسیحی اعترافی (confessional Christian theology) توسعه‎ی زیر رشته ای است که اکنون الهیات ادیان نامیده می‎شود. هم جهانی سازی و هم فعالیت تبلیغیِ مسیحی در نیمه‎ی نخست قرن بیستم، نسلی از الهیدانان را به وجود آوردند که در دوستی و مصاحبت با غیر مسیحیان زندگی کرده بودند و در نتیجه با آموزه های سخت گیرانه‎ی کلیسا در ارتباط با غیر مسیحیان مبارزه می‎کردند.

الهیات گفتگو-محور گفتگو را به مثابه ارتباط دو سویه درک می‎کند، یعنی گشودگی در برابر دیگران و پی بردن به اینکه نظرات و دیدگاه های دیگران برای فهم بهتر طرز تفکر و هویت خود فردی مسیحی لازم و یا لااقل مفید هستند. الهیات گفتگو-محور، علی رغم ظرفیت تنش و خشونتِ ذاتی در روابط میان ادیان، عمدتا بر محدوده‎ای تمرکز می‎کند که در آن عناصر اصلی در بنیان الهیاتیِ تمام ادیان هم گفتگو و هم پذیرش و درکِ افرادی با تعلقات دینی و فرهنگیِ متفاوت را تحقق بخشیده است.

رویکردهای بین ادیانی بر ماهیت تعاملی ادیانِ زیسته شده به عنوان ادیانی که از مواجهه‎ی پویای افراد دین دار با محیط به وجود آمده‎اند، تأکید می‎کنند. این تمرکز بر ماهیت تعاملی باعث می‎شود منشأ سبک های دینیِ بودن محیط های مادی دانسته شود و این برداشت از منشأ سبک های دینی مطالعات بین ادیانی را به فهم مادی جدیدی از دین مرتبط می‌کند.

در بافتی که از مطالعات ادیان استعمار زدایی می‎شود، لازم است عوامل متعددی در نظر گرفته شوند. اصطلاح شناسی ((دین)) و چگونگی مفهومی کردن آن با میراث استعماری گره خورده است. معنای مدرن دین و دینداری از حدود قرن شانزده مطرح شد؛ همان زمان که اروپایی ها برای خود جهان های دینیِ پیرامون خود را کشف می‎کردند. بنابراین ما از دین و به خصوص جهان های دینی با لنز مدرنیته، غرب و مسیحیت صحبت می‎کنیم. منتقدان پارادایمِ به اصطلاح جهان های دینی نشان داده‎اند که این مجموعه‎ی خاص از تعیین ویژگی (برای جهان های دینی) کاملا غلط است و نهادها، اعمال و رفتار های دینی غیر مسیحی را بد ارائه می‎دهد.

منابع

کتاب

INTERRELIGIOUS STUDIES

سایت

Amazon.com