گزارش کتاب یهودیت، اسلام، مسیحیت
Judaism, Christianity, and Islam: Collaboration and Conflict in the Age of Diaspora; Sander L. Gilman; Hong Kong University Press; 2014
نویسنده گزارش: رقیه حق گویان
درباره‌ی نویسنده
ساندر ال. گیلمن (Sander L. Gilman) تاریخدان ادبی و فرهنگیِ برجسته است. شهرت او به دلیل تلاش هایش در مطالعات یهودیت و نیز تاریخ پزشکی است.
درباره‌ی کتاب
این اثر مورد علاقهی دانشمندان تاریخ، الهیات، جامعه شناسی و مطالعات فرهنگی و نیز خوانندگی خواهد بود که به موضوع تعامل میان اقلیت ها علاقهمند هستند.
فصل اول: اهل کتاب
دین، زبان، ملی گرایی و سیاست ترجمه‌ی متن مقدس
اثر پیش رو نقد فرهنگیِ ترجمه‌ی متن مقدس با تمرکز بر پروژه های مختلف ترجمه‌ی انجیل و نیز ارجاعات تطبیقی به قرآن و متون مقدس دیگر ادیان است. مطالعات یهودیت به دلیل دسترسی به متن اصلی انجیلِ عبری و حساسیت فروانش به تعامل سه جانبه‌ی زبان، دین و ملی گرایی می‌تواند مدل ها و و نظریه هایی برای گفتگوی ادیان به دست دهد. در این فصل تحلیلی مختصر از پدیدهی ترجمه‌ی انجیل و تاریخچهی آن نیز ارائه می‌شود. همچنین به سه گانهی دین-زبان-ملی گرایی در بافت جهانی پرداخته می‌شود.
فصل دوم: یهودیان و مسلمانان
همکاری از راه تأیید شوآ (Shoah) (مستندی فرانسوی در مورد هولوکاست)
در این فصل تنش میان مسلمانان و یهودیان بر سر موضوعاتی مانند نسل کشی و سیاست و فرصت های همکاری میان این دو گروه، که به طور معمول همدیگر را از لنز مشاجره دیده اند، بررسی می‌شود. نویسنده بر مبنای تجارب دانشگاهی و شخصی خود ادعا می‌کند که این همکاری می‌تواند رخ دهد اگر کسی بتواند مورد پژوهی‌ای از رنج یک گروه حتا وقتی گروه دیگر آن رنج را از طریق ابزار سیاسی و یا اجتماعی انکار می‌کند فراهم کند؛ به عنوان مثال میتوان به هولوکاست اشاره کرد.
فصل سوم: بیماری و سلامتی چطور عصر دیاسپورا (Age of Diaspora) را تعریف می‌کند؟
تغییرات رابطهی میان ادیان ابراهیمی، حداقل در اروپا و امریکای شمالی، ادامه دار بوده است. ختنهی نوزاد پسر، عملی آیینی که به یهودیت نسبت داده می‌شود، به آزمونی برای سازگاری مسلمانان در غرب تبدیل شده است. ختنه می‌تواند به موردی مطالعاتی و به مثابهی تفاوت در جوامع تلقی شود اما همچنین می‌تواند تفاوت ظریفی باشد که این دو جامعه، جامعه‌ی یهودیان و مسلمانان، در تقابل با یکدیگر برجسته میکنند، تفاوتی که در عرصه های تولیدِ دیگر اشکال معنا بسیار ارزشمند محسوب می‌شود.
فصل چهار: دوستی های نادوستوار؟- یوگن روزنستاک (Eugen Rosenstock) - هوسی (Huessy)، فرانتس روزنوایگ (Franz Rosenzweig) و گفتگو میان غرب و اسلام
دوست داشتن دشمن ارزشمند است حتا اگر، و یا دقیقا به این علت که، تغییراتی را در بر داشته باشد و این دوست داشتن مستلزم تلاش برای دیدن و یا شناخت دشمن است. حکم به دوست داشتن دشمن دور از عقل است اما همان قدر حکمی بر خلاف طبیعت ما است که انقلاب کوپرنیکی ضد-طبیعت بود. این بدان معنا است که این دوست داشتن ما را به واقعیتی نزدیک می‌کند که بر خلاف آن چیزی است که در ظاهر درست به نظر میرسد. امروزه گفتگوی فوری میان اسلام و غرب ضروری است. این دو اصطلاح مشکلساز هستند چرا که تنها یک اسلام و یا یک غرب وجود ندارد و مشخص نیست کدام گفتگو می‌تواند نمایندهی این دو باشد.
فصل پنج: همکاری کردن و درون‌ستیزی
یهودی بودن در هنگ کنگ سکولار و چندفرهنگی
یکی از مشکلات یهودیان با جشنوارهی فیلم یهودی هنگ کنگ (Hong Kong Jewish Film Festival) تدوام پافشاری بر نشان دادن محدویت های غذایی یهودیت در فیلم ها است که مصرف خوک، صدفداران و دیگر غذاهای معروف هنگ کنگی را حرام میدانند و تأکید بر غذاهایی است که خاخام آنها را کوشر (kosher) (حلال) تشخیص داده است. مشکل دیگر خانواده های یهودی آموزش کودکان شان است؛ یعنی یافتن راهی برای دادن آموزش های یهودی به کودکان که در عین حال استانداردهای سخت بین المللی را رعایت کند.
فصل شش: تروریست ها در دهکده
مذاکره بر سر روابط یهودی-اسلامی در جنوب آسیا
به نظر میرسد هندی های مسلمان و یهودی (بن اسرائیل) (Bene Israel of Bombay) از ساختارهای ساده‌انگارانه‌ی مسلمان و یهودی بد در مقابل مسلمان و یهودی خوب فراتر رفتهاند. جامعه‌ی یهودیان هند در آغاز قرن جدید مجبور شدند مسئلهی افترای خونی (مربوط به یک حادثهی تروریستی در هند در سال 2008 ک در آن یک خاخام یهودی و خانوادهاش کشته شدند) را با یک سردبیر مطرح کنند. آنها اعتراف کردند که، به دلیل ترس از آزار و اذیت، ترجیح می‌دهند خود را بن اسرائیل بنامند تا یهودی اما در کل رابطهی خود با مسلمانان را مثبت ارزیابی میکردند. این بدان معنا است که هر چند مسلمانان هند به شدت پشتیبان بن اسرائیلی ها هستند، اگر اوضاع در فلسطین وخیم شود میتوانند به دشمن تبدیل شوند.
فصل هفت: ماجرای دمشق و بحث پیرامون قتل آیینی در بریتانیای اوایل دورهی ویکتوریا
در پنج فوریهی 1840 دو مرد در خیابان های ناپدید شدند. شریف پاشا (Sherif Pasha)، فرمانده کل سوریهی عثمانی، با همکاری کنسول فرانسه تحقیقاتی را در مورد این واقعه و قتل احتمالی انجام داد. در این میان شریف سه یهودی را دستگیر و شکنجه کرد. یکی از آنها فوت کرد و دو نفر دیگر اعتراف کردندکه از قتل اطلاع داشته اند. آنها اقرار کردند که برای خمیر نان عید فصح به خون انسان نیاز داشتهاند. این تنها یک نمونهی تاریخی بود که نشان میدهد این باور یهودیان چگونه به خصومت میان یهودیان و مسلمانان و نیز مسیحییان دامن میزند.
فصل هشت: عشق بین ادیانی در فیلم ها و ادبیات معاصر آلمان
گرشوم شولر (Gershom Scholem) که در آلمان و در خانوادهای یهودی به دنیا آمد و بعد صهیونیست شد و به فلسطین مهاجرت کرد، در مقالهای انتقادات جدیای را در قالب آنچه آغاز اشتباه روابط یهودیان آلمانی در دوران مدرن می‌نامد، مطرح می‌کند. او این باور را که آزادی و فرهنگ پذیری یهودیان که از قرن 18 آغاز شد به گفتگو میان یهودی ها و غیر یهودی ها انجامید رد می‌کند و معتقد است طرف غیر یهودی تمایلی به این گفتگوها ندارد. او ادعا می‌کند شدت علاقهی یهودی ها به گفتگو غیر یهودی ها را منزجر کرده است.
فصل نه: پرس و جو از دیاسپورا
فراتر از موزاییک قومی- ایمان، فضا و زمان در انتهای شرقی لندن
این فصل در مورد دین، مکان و تاریخ است. شرق لندن به عنوان منطقهی انتقال این ظرفیت را دارد که مسائل نظری بیشتری را در مورد دین و دین- در دوران- دیاسپورا روشن کند. اخیرا تقاضا برای تمرکز مجدد بر ماهیت بومی و ذهنی این تجربه (تجربهی دیاسپورا) و شکل گیری قالب های فکری افزایش یافته است. گفته می‌شود که لازم است روابط مفهومی میان بعد بومی، جهانی و شهودی تجربه دقیقتر و واضح تر باشد تا از نظر تحلیلی مفید واقع شود. مهاجرت، جلای وطن، دیاسپورا، فرا ملی، چند فرهنگی، جامعه ی نژادی/دینی: تمام این اصطلاحات بار معنایی دارند- باقی ماندهی لایه های انباشته شدهی تنوع فهم ها و کاربردها.
منابع:
کتاب
Judaism, Christianity, and Islam
سایت
Amazon.com