سخنرانی دکتر حبیب الله حلیمی جلودار: نگاه قرآن درباره ادیان
در ادامه فایل صوتی به همراه گزارش مکتوب سخنرانی دکتر حبیب الله حلیمی جلودار (دانشیار گروه قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه مازندران) با موضوع «نگاه قرآن درباره ادیان» در نهمین پیش نشست همایش بینالمللی امام رضا علیهالسلام و گفتگوی ادیان که روز شنبه 28 آذر ماه ۱۴۰۲ در دانشگاه مازندران برگزار شد، تقدیم علاقهمندان میشود. فایل تصویری جلسه به زودی تقدیم علاقه مندان می گردد.
جناب آقای دکتر حلیمی در ابتدای سخنرانی بیان کردند که دین در قرآن، از حضرت آدم(ع) تا حضرت خاتم(ص)، دین واحدی بوده و اسلام نامیده شده است. یعنی حقیقت آن واحد است و به شکلهای مختلفی بر انبیاء عظام نازل شد(آیه۱۹سوره آلعمران: ان الدین عند الله الاسلام). علامه طباطبایی در ذیل آیه۱۹سوره آلعمران، میفرماید: «آنچه که در شرایع رسولان و انبیاء متفاوت است، مقدار و کیفیت آنها است در صورتی که از نظر حقیقت چیزی جز امر واحد نیست» به بیان دیگر این شرایع از نظر کمال و نقص مختلفاند ولی تفاوت ذاتی و اساسی بین آنها وجودندارد. از سوی دیگر، در قرآن آنچه که بر پیامبران نازل شده شریعت خوانده می شود(آیه۱۳سوره شورا: شرع لکم من الدین...).
بنابراین اگر به انبیاء تکثر دین نسبت داده میشود، به دلیل تفاوت در آیینها و احکام آنهاست و در حقیقت تکثر شریعت بیان درست آن است، چرا که دین یکی بوده و به اقتضای زمان هر پیامبر، شریعت و احکام ویژهای که نیاز فکری و معنوی همان عصر بوده بر آن پیامبر نازل میشده است. همچنین خداوند در قرآن کریم، قرآن را مؤکد و محافظ اعتقادات کتب آسمانی گذشته میداند و از پیامبران خود پیمان گرفتهاست که همراه و مؤید پیامبران بعد از خود باشند.(آیه۸۱سوره آلعمران: و اذ اخذ الله میثاق النبیین... و آیه۲۸۵سوره بقره)
ایشان در ادامه اشاره کردند به اینکه اگر خداوند مانند پزشکی حاذق باشد که هر فصل برای ما نسخهای نوشتهاست، به این معنا نیست که نسخههای قبلی باطل است بلکه آن نسخهها دیگر قابلیت استفاده ندارد پس دین خدا یکی و نام آن اسلام است که آخرین و کاملترین شریعت آن بر پیامبر خاتم(ص) نازل شدهاست.
خداوند در قرآن کریم بیان میکند بیشتر مسائلی که بنی اسرائیل دربارهی آن اختلاف داشتند را قرآن حل کرده است.(آیه۷۶سوره نمل: ان هذا القرآن یقص علی بنی اسرائیل اکثر الذی هم فیه یختلفون).
و در پایان اینکه به پیامبر خاتم(ص) دستور دادهشده تا از شریعت حضرت ابراهیم(ع) پیروی کند به این خاطر بوده است که شریعت ایشان از شرک و آلودگی به دور بود در حالی که شریعت حضرت موسی و عیسی(علیهما السلام) دچار تحریف و اختلاف شدهبود.
تهیه کننده: محمد دروگر