سخنرانی دکتر سید محمد کاظم علوی : گفت‌وگوی ادیان به مثابه روش معرفت دینی بین‌الادیانی
27 آذر 1402
سخنرانی  دکتر سید محمد کاظم علوی : گفت‌وگوی ادیان به مثابه روش معرفت دینی بین‌الادیانی

در ادامه فایل صوتی و تصویری به همراه گزارش مکتوب سخنرانی دکتر سید محمد کاظم علوی(دانشیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه حکیم سبزواری) با موضوع «گفت‌وگوی ادیان به مثابه روش معرفت دینی بین‌الادیانی» در نهمین پیش نشست همایش بین‌المللی امام رضا علیه‌السلام و گفتگوی ادیان که روز سه شنبه 21 آذر ماه ۱۴۰۲ در دانشگاه حکیم سبزواری برگزار شد، تقدیم علاقه‌مندان می‌شود.

 

مشاهده فیلم سخنرانی

 

دکتر علوی در ابتدای نشست عنوان جلسه را گفتگوی ادیان به مثابه روش معرفت دینی بین الادیانی معرفی کردند.

در خود دیالوگ وقتی ما بررسی می‌کنیم دو نکته وجود دارد: نکته اول این است که در این روش اگر کاری را بین چند نفر می‌خواهیم انجام دهیم این گفت‌و‌گو را می‌توانیم به عنوان روش استفاده کنیم.

 در آموزش، ما دیالوگ را به عنوان یک روش، به طور فراوان می‌بینیم و جایگاه خاص خود را دارد و  با مدل‌های مختلف انجام می‌شود.در آموزش، روش‌ها معمولا شاگرد محور است و برای اینکه بتوانیم با مخاطب ارتباط بگیریم از این روش استفاده می‌کنیم.

نکته بعدی این است که ما در یک گفت‌وگو با یک اجتماع رو به هستیم. اگر فرد بخواهد در اجتماع کاری انجام دهد از گفت‌و‌گو بهره می‌برد و تفاوتی ندارد که موضوعی که انتخاب کرده‌ است چه موضوعی باشد.

در اجتماع وقتی وارد می‌شویم ما با مولفه‌های زیادی رو به رو هستیم مثل مشارکت،اجتماع،اعتماد و... . اگر قرار است فردی با یک اجتماع رو به رو باشد لازم است به سرمایه اجتماعی هم توجه داشته باشد.

در ادامه ایشان به بحث معرفت دینی اشاره کردند که معرفت دینی سطوح مختلفی دارد. وقتی ما از معرفت دینی صحبت می‌کنیم با یک سطح از معرفت دینی رو به رو نیستیم. و برای معرفت دینی سطوح مختلفی بیان شده است اما چیزی که ما مدنظرمان هست سطحی از معرفت دینیست که مشترک بین ادیان (بین الادیانی) می‌باشد.

معرفت بین‌الادیانی در ساحت عقاید، آن عقاید اعتقادات و اصول مشترکی است که ما در ادیان ابراهمی داریم مثل توحید.

در ساحت اخلاقیات هم اشتراک بین ادیان خیلی زیاد است و گزاره‌های اخلاقی زیادی بین ادیان مشترک می باشد مثل گزاره آن‌چه را که برای خودت می‌پسندی برای دیگران هم بپسند.

در ساحت احکام و رفتار هم اشتراکاتی از نظر محتوایی وجود دارد ولی ممکن است در فرم و قالبش تفاوتی بین ادیان وجود داشته باشد.

اگر چنین معرفت دینی وجود دارد و از طرفی گفت‌و‌گو به عنوان یک روش می‌تواند محسوب شود خیلی هوشمندانه است که از گفت و‌گو به عنوان یک روش معرفتی، تحت عنوان معرفت بین الادیانی استفاده کنیم و این گفت وگو فوایدی هم دارد.

نکته بعدی اصلاح امت است و نکته اخر هم وحدت بین ادیان است که ما باید به این سطح از معرفت بین‌الادیانی رسیده باشیم که منجر به وحدت بین ادیانی شود. به نظر می‌رسد در این زمینه بهترین روش، روش گفت‌وگو می‌باشد.

 

تهیه کننده: محمد دروگر